Takbo

Photo by danes96 at Flickr.

Oblation Run 09
December 15, 2009


Pagtapak pa lang ng Disyembre eh more chika na si Herson sa nalalapit na schedule ng events sa UP campus. Eh wala naman akong balak na gumora dun kasi di rin naman kasure-an ang mga tao kung pupunta sila dun at ayoko maiwang mag-isa. Hanggang sa nakakwentuhan ko si AJ na balak daw jumoin sa Obleyshown run. Akala ko nga gusto nya tumakbo pero makikiusyoso lang pala, saka na lang daw tatakbo dun. So inisked ko na ang pagpunta don. Two days before ang actual run, nalipat ng sched si AJ. From graveyard naging mall hours sya kaya zero chances na sya pumunta. Buti na lang at go si Rai kaya may kasama ako. Nagtanong na ako ng directions pano at saan magkikita.

Umaga ng a-kinse, dalawang oras lang ako nakatulog. Di naman sa excited pero alas tres ng umaga kasi ang timeslot ko kadalasan mag-innernet kaya ayun mulat na mulat na kaagad ako. Nagbusy busyhan lang ako sa farm ko at blogs para mag ubos ng oras. Pagdating ng alas siete saka naman ako inantok, kape kape na lang para magising. Shower lang at takbo na kaagad papuntang UP.

Biglang nagtext ang Alex at sabay na daw kami pumunta. Imbes na magMRT ako eh inantay ko na lang muna sya sa may bandang Shaw. After 20 minutes saka pa lang dumating. Nagpaabiso na ako kay Rai ng 20-40 minutes na tardiness yah know. At ang magaling na Rai kakagising lang pala. Ang meeting na 10:30 sa Philcoa inabot ng isang oras pa. Filipino time nga naman. Plus may traffic papasok ng UP. Around 10-15 minutes before actual run ang dating namin para magset-up ng tatambayan. Si Rai na talaga ang sikat sa campus, lahat ng nakasalubong na kakilala may bearhug.

Sa AS kami nag-abang. HQ ata ng APO. May nag-abot sakin ng flier laman ang adhikain nila. Maya maya nagsimula na ang mga streakers. Unang daan pa lang napa-OMG ako. Fully nekkid, may cover lang na mga masks or shirts sa fez, di naman flag ceremony si junjun, at may hawak na rose or banner. Akswali dapat yung statement nila ang binabasa mo eh, pero parang spaghetting pababa ng pababa ang titig mo until poof. Di ko nga gustong tinititingnan ung sakin, sa iba pa kaya. Kaya buti na lang sa chest na ako tumingin, malaman at maganda kahit papano, laman tyan din yan at di pa ako naiistress below where the belt should be. Pero infernezz magaganda ang butt nila ha. Nakadalawang daan lang sila, to and fro. Ayun na yun. Yung oblation run ganun lang. Wala man lang ako nareceive na rose. Choz. Well, siguro nag-expect lang ako masyado kaya nadisappoint ako.

Ginutom lang ako. Kaya yung next na tindera ng mais binilhan ko kaagad, pati tinunaw na star margarine tinungga. Eh ang kakainan pala namin ng lunch doon pa sa Katipunan. Ride pa ng jeep patungong Manila Water ha. Kumain kami kanila Mang Jimmy. Mura naman at masarap. Parang probinsya nga ang atmosphere eh. Batu bato ang flooring nila. May tumatagas pang tubo ng Manila Water sa gilid, pwede naman nila ireklamo siguro kasi katapat lang nila eh. Akswali di naman sila nakabantay sa gate kaya pwede ka mag 1-2-3, pero mahirap tumakbo ng mabigat ang tyan. Baka pumutok si appendix.

Heniweys, I'll be back na naman siguro for the Lantern Festival sa Biyernes. Sana naman maganda na maisulat ko next time ha. Eto ang first ko, hopefully not last, na usyoso mode sa Oblation run. Baka next time ako naman tumatakbo jan. Hahah asaness.