Tameme

Tameme
June, 2008


Shett! Nanahimik ang aking blogging days sa kabuwanan ng June. Supergroggynessism ako lagi kasi. NakakapagOL lang ako sa loob ng 1-2 hours sa gabi. Wala nang update update ng mga blogs. Laging check mails na lang, kadalasan pa puro erase lang ng erase galing sa mga spammers. Leche!

As usual naman eh tameme ako in person, pero lately eh dumadaldal na ko. Hindi naman araw-araw ang kabilugan ng buwan. Ang daldal kasi ni Maureen. Kung sinu sino ang tinuturong mga "number seventeen yung makinis". Enjoy naman kami. Madalas hindi kami nagkakasundo ng type, pero sure na kami na gusto namin kumain ng Sisig. Nitong huling araw eh parang nagpapractice ako pumasok sa Comedy bar, grabe ang pang-ookray ko sa mga tao. Madalas ko naasar tong si Jupit (hindi tunay na pangalan). Kulang na lang saksakin nya ako ng gunting weh. Pati ba naman si Ms. Aida eh inookray ko na rin, well kasalanan nya kasi sumasakay naman sya eh. Hindi rin nakakatakas si Piolo sa mga chismax namin ni Mau.

Dumami rin mga crazzness ko this June. Nameet ko yung crush ko na jowaerz na ngayon ng friend ko. Pero sa isang picture ko lang sya crush promise. Anjan din si Teacher Ariel Romulo, ang galing nya magturo ng Physics. Shett! Kahit dati eh hate ko tong subject na to, gets ko kagad sa kanya. Kakainspire lang. Mejo chubby nga lang tong si 'cher Ariel, pero ok lang, ang sarap naman nya. Meron pang isa, yung classmate ko. Hindi ko pa alam name nya, balitaan ko kayo ha. Nagkakangitian lang kami at titigan pero wala talagang conversation. Shett ang cute ng mata nya pag nakangiti, kakabusog.

Syempre anjan ang MU number one kong si Nash. Sweet sweetan kami pag solo solo na. Sarap pa ng kiss nya. Pero sa totoo lang eh walang feelings. I just made up the story about dun sa spark between nung first meeting pero wala talaga. At ang mga turnoff moments from him are just piling up. Tsk. Nakakaguilty lang kasi baka he's expecting something beyond. Pero parang hindi ko kayang sabihin...

Si Derek naman eh tinry ko na kalimutan at magmove on, pero hindi talaga kaya. We're still friends now, until the other day he just went telling me kung ok lang ba maging kami after his means permit him to do so. Oong oo naman ako, kahit alam ko marami syang kinakarir jan na mas nakakaelya ang katawan sa kanya. Nahihiya lang daw sya sa akin kasi he thinks mabait ako at direct opposite sya.


"Bakit mo ba sya gusto?"

Hindi ko alam ang sagot....


Last day na ng June, bukas July na, tapos isang taon na naman ang nagdaan sa buhay ko. May natutunan ba ako? Unti unting nauubos ang panahon.

Slash

Cuts Like a Knife

June, 2008


Matapos magsurf surfan at wala na ako madownload na mp3, patulog na sana ako. Dakong alas onse ng gabi na. Biglang kumukuliling ang telepono, ayoko na sana sagutin kasi nga groggy na ako...


Warren: Hello!

Jeremy: Sino 'to?

Warren: Warren.

Jeremy: Ha? Eh tumawag ka pa eh sa kabilang kanto ka lang. Adik ka?

Warren: Baka mareyp ako pagpunta jan.

Jeremy: Tara magpareyp tayo!

Warren: Pakshett ka!

Jeremy: Bakit ka ba tumawag? Matutulog na ako. Bukas na lang tayo magkwentuhan.

Warren: May ipaparesearch ako na song sayo, anong title nung kay Lou Pardini? Pakidownload na rin.

Jeremy: Nako tama na ang mga research-research, nagparesearch na si Derek kanina noh. Saka kakashutdown ko lang ng PC.

Warren: Ano pinaparesearch ni Derek sayo?

Jeremy: About slashing your wrist. Gusto mo ba itry?

Warren: Ano na nga?

Jeremy: Tinanong lang nya yung "tamang procedure".

Warren: Okay mukhang masaya.

Jeremy: The general rule is "along the road not across the street."

Warren: Paano yun?

Jeremy: Along the arteries.

Warren: Di ko alam anatomy eh. Left hand o right hand?

Jeremy: Kahit ano. Malamang left kung kanan gamit mo. Right kung kaliwete. Both kung ambi ka.

Warren: Alin ba dito ang arteries ko?

Jeremy: Yung nakalitaw na ugat noh. Basta dun lang.

Warren: Okay dalawa nakikita ko eh.

Jeremy: Sa akin nga andami eh, sanga sanga sila dito oh. Pwede mo i-slash lahat.

Warren: Paano yan?

Jeremy: Isa isa lang muna.

Warren: Masakit ba?

Jeremy: Gamitin Gillette ha, kasi mapurol yung ibang brand eh.

Warren: Kelangan ba mag emote?

Jeremy: Sure, sumulat ka muna ng suicide note noh.

Warren: Ano sasabihn ko?

Jeremy: Yung mga ipapamana moh

Warren: Pwede ba parang naka-recieve ng award... parang "I would like to thank my outfit. Thank you, outfit!"

Jeremy: Ahhh maganda gawing parang acceptance speech.

Warren: Magconcentrate tayo sa procedure. Makalat ba ito?

Jeremy: Ok gusto mo ba yung whole procedure?

Warren: Step by step please.

Jeremy: Wag ka sa kusina magslash, baka may madulas sa dugo.

Warren: Maglalatag ba ako ng dyaryo?

Jeremy: Maghanda ka ng extra dyaryo pambalot sa iyo afterwards. Wag din sa banyo, baka mabagok ang ulo mo sa toilet.

Warren: Okay ano ba ang objective ko? Di ba mamatay?!

Jeremy: Ampanget naman kung may bukol ka sa coffin noh. Wag mgslash sa living room, mahirap magtanggal ng bloodstains sa carpet.

Warren: Wala kami carpet. Pwede na ba don?

Jeremy: Wag nga kasi baka may madulas. Wag din sa bedroom kasi magagalit ang mommy mo kasi hindi nalilinisan yung alikabok sa ilalim ng kama, dagdag pa yang dugo.

Warren: Pwede din. May fengshui ba na dapat sundin?

Jeremy: Hindi ko sure eh. Magpaconsult pa tayo sa fengshui expert. Anyway, kung may bathtub ka dun maganda. Kelangan warm yung water. Warm lang, kung gusto mo pde rin boiling. Pero sana nagmuriatic ka na lang di ba.

Warren: Di ba malapnos ang balat ko don at yun pa ang ikamatay ko.

Jeremy: Oo nga, so unfabulous!

Warren: Pwede ba may background music ako, like 'Jump' by Madonna?

Jeremy: Pwede rin 'Hindi Kita Malilimutan' o kaya 'Anak', o kaya 'Low.'

Warren: Chaka, Low na lang.

Jeremy: Heniweys pag nakababad ka na sa warm water, slash along the arteries daw. Step two ka na ba?

Warren: Wett lang. Kahit anong arteries ha?

Jeremy: Kahit ano. Tapos wait for five minutes lang.

Warren: Takot ako baka masakit. Mahapdi ba afterwards.

Jeremy: Magdrugs ka muna.

Warren: Anong drugs? Loperamide pwede?

Jeremy: Robitussin.

Warren: Two teaspoon?

Jeremy: Up to one bottle.

Warren: Okay.

Jeremy: Add salt, sugar, and pepper to taste.

Warren: Feeling ko di ako ma-high non.

Jeremy: Ikaw bahala, kung may chongke jan why not!

Warren: Lumalamig na yung tubig sa bath tub.

Jeremy: Magpakulo ka ulit.

Warren: Mabusisi pala no.

Jeremy: Anong step ka na ba? Kanina pa ako sa step three.

Warren: Step two.

Jeremy: Wala pa rin nangyayari?

Warren: Well me dugo na step three na ba yun? Ilang dugo ba dapat mawala? Isang litro?

Jeremy: 1.5 liters. Ipunin sa bote afterwards.

Warren: Five minutes yun? Naku di mo sinabi kaagad. Umapaw na sa bath tub.

Jeremy: Shett! Kumuha ka ng sponge dali!

Warren: Naku magma-mop pa tuloy ako.

Jeremy: Dapat mategi ka na para hindi ka na maglinis jan, or at least mawalan ka ng malay.

Warren: Nahihilo na nga ako. Pero kelangan linisin ang kalat.

Jeremy: Maglagay ka ng bawang sa kilikili mo at maglagnat-lagnatan.

Warren: Pwede ba stop na?

Jeremy: Bakit?!

Warren: Eh nagkakalat lang ako eh!

Jeremy: Ok lang yan, tulug-tulugan ka na lang.

Warren: Dapat ba sumisirit yung dugo ko?

Jeremy: Oo pwedeng sumisirit! Depende yan sa blood type ng tao.

Warren: Eh ang messy na! Di ba ko mamatay sa lunod sa dugo instead?

Jeremy: Hindi naman basta keep your chest up tapos kick mo lang yung feet mo.

Warren: Bakit me kick pa?

Jeremy: Para magfloat ka.

Warren: Di ko na kaya to. Bebendahan ko muna to. Bukas na lang ulit. Magagalit mama ko. Sobrang kalat!

Jeremy: Nilagyan ko na ng band-aid yung sakin eh.

Warren: Nakakahilo ang process. Gaano katagal ang bleeding? Kasi akin ayaw tumigil. Lagyan ko ba ng cebo de macho?

Jeremy: Baka maging kadiri ang langib eh pag may sebo de macho. Five minutes lang dapat yan. Tapos either apoy o ulap na ang next scene.

Warren: Ayy di ako naka-reach don.

Jeremy: Ako rin eh, nakakita lang ako ng tunnel, tapos may ilaw sa kabilang side...

Warren: Gano kahaba ba yung slash mo? Kasi ako from end to end. Mga two inches deep.

Jeremy: Up to elbows lang yung cut ko eh.

Warren: Ang haba! Ganon kahaba arteries mo sa arm?

Jeremy: Oo, pumuputok na nga eh, pasmado kasi.

Warren: May iba bang paraan na it won't include having scars?

Jeremy: Nako ewan. Pwede lason.

Warren: Kakasuka naman yun.

Jeremy: O kya manunod ka ng mga celebs sa Lifestyle Network.

Warren: Meron ba ibang techniques don?

Jeremy: Wala lsng, mamamatay ka lang sa inggit.

Warren: Sa Vogue magazine kaya?

Jeremy: Pwede rin siguro sa vogue.

Warren: Hay nako wag na nga yan.

Athan: Nako hindi mo naman pala itutuloy, matutulog na ako.

Warren: Good night. Bukas na lang ulit.

~0~

Don't try this at home (without adult supervision). Government warning: Slashing your wrist is dangerous to your health. Keep blades out of children's reach. Batteries not included.

Hindi sagot ang suicide sa mga problema. Kahit madalas akong nag-eemote sa dami ng iniisip na kung anu anong problema, hindi ko naisip na magpatiwakal. Lately eh naging problema ko yang love love na yan. Kahit masakit at pawang nasasaksak na ako sa puso, tinatatagan ko ang loob ko. Di ganun kalayo ang puso sa bituka. What doesn't kill you only makes you stronger. Survival of the fittest ika nga.

Let Baygon be Baygon

Shoooo
June, 2008

Ilang araw ko ring di nakakausap si Warren dahil busy busyhan pareho kami sa mga buhay buhay. Tapos na ang summer vacation, pero di pa tapos ang init. Global warming pa rin! Gusto ko sana magbeach eh wala namang nagyayaya. Malamok pa sa tindahan ni Aling Janna. Walang effect ang katol na nakadisplay lang. Naadik na ako sa amoy. Wow, pare heaven. Maya maya dumaan si Warren para bumili rin ng katol.

~0~

Jeremy: Wag ka na bumili, walang epek yan.

Warren: Hindi nga? Pakshett ka pag niloloko mo ako. Hoy isipin mo kelan tayo magga-Galera!

Jeremy: Pwede ba next month kasi naubos ko na budget ko.

Warren: July?

Jeremy: Yeah.

Warren: Keri lang. Okay, sino sino tayo?

Jeremy: Ikaw kaya magorganize noh!

Warren: Nye! Bakit naman ako.

Jeremy: Eh ikaw ang aming leader.

Warren: Isasama ko officemates ko.

Jeremy: Ayyy, nakakahiya.

Warren: Anobeh!

Jeremy: Hindi ko sila knowingz galore.

Warren: Kelangan may leader! Si Tyler? Si Elvin? Ang hirap maging leader, ikaw na lang kaya.

Jeremy: Ayoko maging leader noh! Pwede one day lang? Yung Sunday lang?

Warren: Sige Sunday, Monday morning tayo uuwi.

Jeremy: Hmmm... ok lang siguro.

Warren: So ikaw na leader

Jeremy: Hindi nga ako leader.

Warren: Leader! leader! leader! All hail!!!

Jeremy: Isama natin si Lola Madonna?

Warren: Sino yun?

Jeremy: Yung teacher natin nung grade 2!

Warren: Ayoko nga ng aalagaan pa dun!

Jeremy: Si Kenneth malabo sumali yan. Si Elvin baka magjinarte.

Warren: Pakshett naman yun.

Jeremy: Si Tyler go yan kasi maglalalanji.

Warren: Okay si Tyler.

Jeremy: Si Reese malabo kung andun si Tyler, baka mag-away. Si Derek malamang, kung buhay pa sya by July.

Warren: Oh yah, yung sa prediction naten.

Jeremy: Hindi lang dahil dun noh. Alam mo ba nung isang araw, nagpaparesearch sakin about slashing his wrist.

Warren: Suicidal na ba sya?

Jeremy: Yes he is suicidal, sabi nya sa akin. Kung hindi daw ako mgreresearch, itutuloy daw nya.

Warren: Seryoso?

Jeremy: He has tendencies. At emo rin daw sya...

Warren: Emo meaning?

Jeremy: Emotionally disturbed.

Warren: Pagbigyan mo na kasi sya.

Jeremy: Anobeh! Hindi naman ako yung type nya.

Warren: Sino ba?

Jeremy: Mas type pa nya si Tyler, or si Reese, pati si Aling Janna. Imagine that! Saka he's sad kasi lumipad na ang uwak.

Warren: Tagal na noon ah!

Jeremy: Yah, I mean for good.

Warren: Maghanap kaya sya ng therapist.

Jeremy: Sabi nya depressed daw sya.

Warren: Di ba paulit ulit ko nga sinabi sayo yun.

Jeremy: Honga eh. He feels empty.

Warren: Walang makakapuno non, so he's reaching out to friends.

Jeremy: Wow, may ganung drama? Kaya ba pag nakaunli sya eh send to all ng "hi sexy"?

Warren: Naiinis na ako sa mga text nya.

Jeremy: Nako kanina lng ako naalala itext, send to all pa! "Di na ko aasa pang muli, kung ikaw ay babalik, saka na lamang ngingiti..."

Warren: Well try to help him as much as you can. Wag mong ignoramus.

Jeremy: Anobeh, naging guidance counselor na lang ako sa lahat... forever. Pero sarili kong problems eh nasa backlog pa rin.

Warren: Well sabi nga nila, "Silent water breeds mosquito."

Jeremy: Hindi ko lubos maunawaan ang kalaliman. Maglilimas muna ako ng tubig.

Warren: Okay eto na lang, "Ang buhay parang gulong, minsan nasusunog."

Jeremy: ...Minsan nilalagyan ng plapla, lolothunder, at watusi? Anobeh, hindi ko pa rin magetz! Groggy ako weh! Please explain!

Warren: Wala lang. Gusto ko lang masabi kahit walang relation. Bakit? Is it a crime?

Jeremy: Alam ko kasi stagnant water breeds mosquito, kaya nga may 4-o' clock habit ang DOH di ba?

Warren: Anobeh!

Jeremy: Che! Akala ko naman deep deep-an ka.

Warren: Galing yun sa quote.

Jeremy: Galing naman yung sa akin sa infomercial, kasama ng TKO!

Warren: Anobeh! Galing sa quote. Chorva! Ang gulong minsan nasa taas minsan nasa baba...

Jeremy: Eh kasi hindi ko marelate yung mosquito eh.

Warren: Walang relation ang mosquito!

Jeremy: Hinahanapan ko ng metaphor, wala ako maisip. Ispreyan na lang kaya kita ng Baygon jan ng manahimik ka!

Warren: Wala naman eh, kaya ka nga nagtitiis sa katol eh.

Jeremy: Leche!

~0~

Sa mga nakakaalam ng kahulugan ng quote ni Warren, parang awa mo na, isend mo ang salmong tugunan para maibsan ang paghihirap ng aking kautakan sa pagtuklas ng implikasyon nito sa ating buhay, sa ekonomiya, at sa mga pangyayari sa mundo.

Ang mga masamang nakaraan na lumilipad sa iyong isip ay parang lamok na nangungulit at dumadapo sa iyong katawan. Kung hahayaan mo lang, makakagat ka nito, maaring mamantal lang, magkasugat ka, o di kaya'y magkasakit ka, o mamatay kung sakaling may sakit na dala ang mga ito. Kung di pupuksain kaagad, ikaw lamang ang mapapahamak.

Shhhh....

Shhhhhut...
June 7, 2008


Nasubukan mo na bang magkulong sa closet? Dati kapag naglalaro kami ng taguan sa loob ng bahay dun ko gusto. Buti naman hindi ako gaano claustrophobic. Tapos maya maya ng konti eh meron nang umuugong kang maririnig. Mga low frequency signals daw to. Andami nga conspiracy theories about it. Sabi ng iba eh signals from outer space daw yun.

Normally, hindi ako nakakaconcentrate sa sobrang tahimik na lugar. Kelangan lagi meron akong naririnig na sounds. Ang creepy kasi ng feeling ng uber silent. Pang horror ang dating, feeling ko eh merong biglang sasaksak na lang sa likod mo.

Alam ko napakatahimik ko ring tao sa personal, depende sa kasama ko yan. Kasi naman kung may topak din kasama ko, mas maingay pa ata ako sa kanila. Pero kung yung mga taong serious-seriousan ang drama eh zipper din ang bibig ko.

Minsan sa sobrang pagkakazipper eh wala nang tunog na lumalabas. Naghihimagsik na ang kalooban, ngunit pawang taimtim lamang sa labas. Alam mo ba paano nabubuo ang mga tsunami? Mostly eh movement ng mga tectonic plates underwater o kaya volcanic eruptions undersea. Magkakati lang ang tubig panandali at maya maya susugod na ang karagatan.

Hindi ko alam hanggang kailan ko makocontrol ang mga alon.

If you haven't figured it out yet, it's because you didn't ask. I don't have to, I figure out things on my own, or through some strike of luck. I just keep silent, waiting... ask and ye shall receive. I won't ask anymore, there are many questions ought to be left to the unknown....

Good bye