Musicless

Naiwan earbuds ko sa office kagabi at umuwi akong labless. I mean, you know, music is love.

Yung tipong nakaupo ka sa bus at napipilitan ka lang manood ng teleserye o pirated copy ng latest blockbuster o makinig sa favorite DVD ni manong kundoktor. Asan ang hustisya? Wala kang say sa gusto marinig. So yeah brokenhearted ako nang malaman ko pakshett naiwan ko sa jacket ko yung earbuds ko. So tulug tulugan na Lang a byahe. Pati sa jeep. Siksikan na nga lang makapaglampungan pa yung katabi mo. Kwarto nyo teh?

Gusto ko san magstatus post ng malupit na emo quote kaso I feel uninspired. I'm too depressed to post a depressing status message. I'm too depressed to type  a 140-character emoness. Ang ending: blog lang ang makakaaccommodate ng sabug sabig kong utak.

Nagreunite na kami this morning. Oh ny namiss ko talaga to. Mahigit trenta minuto na ako nasa pantry nakikinig kay Yeng at Sitti at Armi, habang nag-uupdate ng playlist sa Spotify.

I love you music. Don't leave me again ha. Mamamatay ako. If music be the food of love, I'll eat it. I mean play on.

Kalesang Tales

Plok, plok, plok. Musika na sa tenga ni Mang Husto ang bawat hakbang ng kanyang kabayo. Mahigit tatlong dekada na rin yata syang umiikot ikot sa mga pader ng lungsod na ito. Nakapagpatapos na sya ng dalawang propesyunal sa kinikita nya dito. Sa ngayon, parang maintenance na lang ang kita nya sa pangangalesa, ibawas mo pa ang boundary. Mabuti na nga't nakakapagpadala sa kanya ang kanyang mga anak ng panustos.

Naalala pa nya ang mga panahong nasa moda pa sila. Maraming mga turista ang dumadayo dito. Sa ngayon maswerte ka na siguro makadalawang byahe. Kung sabagay naikot na rin ng mga tao ang lugar na ito ng ilang ulit. Ano pa nga ba't sa pagsulong ng teknolohiya eh alam na ng mga tao ang kasaysayan ng lugar sa isang click lang. Isinapuso na ito ni Mang Husto kaya masasabi mo isa na syang walking Wikipedia ng Intramuros. Ngunit dahil kutsero ang tawag sa kanila, di maiiwasang bigyan ng konotasyon sila na nag-iimbento lang ng sinasabi. Kwentong kutsero. Magtitiwala ka ba sa kwentong kutsero?

"Manong anong pinagkaiba ng karitela sa kalesa?" minsan na naitanong sa kanya. Wala naman, pwede naman ipagpalit sila ng tawag ngunit madalas mas malaki ang karitela na kaya magsakay ng lima hanggang anim na tao. Mali. Spelling daw. Mga pilosopo. Ngumingiti na lang sya sa mga pasahero. The customer is always right.

Nung isang araw may isinakay syang nagdedate. Yung babae morena, yung lalaki Australiano daw sabi ng babae. Mejo hirap maunawaan ang English dahil iba ang punto ngunit pinilit nyang sagutin bawat tanong. Kaso nga lang hindi na sya matapos sa kanyang tour dahil maya't maya ay pumulupot agad itong babae sa mga braso ng foreigner.

May ibang araw na parang taxi lang sya na naghahatid papunta dito at doon. Wala naman sya magagawa. Pasahero din yun. Mabuti nga't hindi di gasolina ang dala nya kung hindi talo pa sya sa buong araw na pag-iikot.

Ngayong hapon ang unang pasahero nya ay dalawang dalagita. Nagsimula sya sa pagpapakilala.

"Hello, I'm Justiniano. You may call me Mang Husto."

"Can we like just call you Justin?" sabay hagikhik ng isa. Chinita, Pinay na parang utal sya magsalita kasi para laging maga ang kanyang mga labi. Wala naman syang braces pero parang umaarte syang mayroon.

"Jessie, stop it. Ok lang Mang Husto. I can understand a few Tagalog. Gusto ko nga matuto more so I need to listen to more Tagalog. Anyway, ako nga pala si Kathy. Jessie, you'ved met already." may twang si Kathy magsalita. Blonde, balingkinitan at matangkad at maamo ang kanyang mukha.

"Justin, baka nagulat ka kay Kathy like why is she speaking Tuhgahlowg! I know right. Cause she's half German, half American, and half Pinoy that's why."

Umikot ang mata ni Kathy. "Don't worry about the history manong. I've read most about it on the net. Si mama kasi she wouldn't let me travel first ng walang alam about the place. But you can still point out some of the places I haven't read yet. Magtatanong na lang kami, is that ok manong?"

"Yeah we just need to get around the city in this heat. Gosh, it's killing me!"

"Don't mind her manong."

Ganyan na ba ang mga kabataan ngayon. Laging nagmamadali. Laging rush. Laging naghahabol sa oras. Siguro nga gawa na rin ng technology eh lahat na lang makukuha mo sa isang tap. Noong panahon buwan ang inaabot sa pagreresearch ng kailangan mo. Ilang taon bago mo makabisa ang kasaysayan ng bayang ito na sa ngayon isang google mo lang nanjan na. Panahon na rin bang kami ay palitan?

"Let's take sa selfie Kath." Snap, snap, snap. "Ang taba ko jan. Take another one." Snap, snap, snap. "Manong sama ka samin." Snap, snap, snap. "Ngayon, manong kunan mo kami ng selfie!"

Inabot ni Mang Husto ang celphone at inianggulo sa harap nya. Snap.

"Funny, manong. I meant take us a selfie. Kami ni Kath not you. Duh!"

"Jessie it's technically not a selfie when you asked manong."

"Pasensya na po mam. Mahilig din kasi magselpie ang apo ko kaya ginagaya ko lang ang ginagawa nya."

"Can I see a picture manong?"

Pinakita ni Mang Husto ang wallpaper ng phone nya. Yung apo nya sa picture ay anak ng bunso nya na nasa Canada naman dahil doon nadestino yung project nya. Sya na lang ang nagpapasaya sa kanya ngayong halos wala na tao sa bahay nila. Yung panganay nya nasa California na. Sumama din dun ang kanyang misis dahil gusto naman daw makabisita sa ibang bansa. Dito nga sa Pilipinas di pa nya naikot ang Luzon, naisip pa nya dumayo sa Amerika. Nasa bahay nila ang kanyang manugang at apo pero mga ilang buwan na lang magmamigrate na rin sila.

May selfie din sa kalesa ang apo nya. May mga litrato silang buong pamilya ilang buwan lang ang nakalipas. Nakakamiss din yung sama sama pa sila noon. Di bale sa susunod sya naman daw ang dadalhin nila doon. Para naman sya ang itour ng mga anak nya sa Amerika.

"Oh oh oh. Manong can you drop us off a while. I just hafta get coffee. Don't worry we're still getting off at Binondo you promised!"

"No worry mam."

Si Jessie lang bumaba sa Starbucks. Niyaya na rin sya dito dati ng kanyang anak at ng ilang mga pasahero. Natikman na nya ngunit mas gusto pa rin nya ang barako ng Batangas. Sana mga lokal ng coffee growers na lang ang pinayagang magtayo ng kanilang negosyo sa loob. Alang alang sa pag-unlad, hinayaan ng gobyernong makapasok ang foreign companies para pagkakitaan ang colonial na mentalidad ng mga Pinoy.

"Manong what can you say about talks of the government taking down the walls to make way for road widenings?"

"Hindi po totoo yan. Hindi po kami makakapayag jan. Parte na ng kultura natin ang mga pader na yan. Kung aalisin yan para bigyang daan ang pag-unlad para na ring tinanggal ang kahulugan ng Intramuros."

"You're right. You can't say it's Intramuros without the 'muros.'"

"Pero hindi natin masasabi, sa pagpapalit ng administrasyon may kanya kanya silang mga plataporma para sa Maynila. Nanjang ginawang tambayan ang Roxas dati ng mga manginginom. Nagsipagtayuan ang mga malls sa paligid. May nagtatayo pa ng condo para angkinin lang ang sunset ng Manila Bay. Ako ay makalumang tao, sanay na ako sa aking nakagisnan. Hindi rin naman ako tutol sa mga pagpapaganda sa bayan natin. Ngunit may ilang bagay na dapat mo nang iwan para lang sa nakaraan. Na magpapaalala sayo ng nakaraan. At eto kami para magpaalaala sa mga naghahanap."

"Wow that was deep. I didn't get some of it though. Sorry manong."

"Is he bothering you? OMG!"

"No worries, Jessie. You're actually bother us. Ok ka na ba sa coffee mo?"

"They don't have macchiato so I had lattes let's go na ok?"

Matapos maihatid ang dalawa sa Binondo ay nagpasalamat sila. Pauwi na rin si Mang Husto dahil malamang wala na magbabyahe sa papakagat na dilim. Umikot muna sya sa simbahan para magsabi ng kaunting papasalamat.

Kaunti na lang din ang dumaraan na sasakyan sa loob pati ang mga tao ay maiingay na mga estudyante at mga turista kanina lang ay wala na rin. Sa kulay orange na ilaw ay tinahak nya ang daan pauwi. Katahimikan. Maliban sa tunog ng mga hakbang ng kabayo. Plok, plok, plok.


____________________
Crosspost from Wattpad.

Ang Videoke sa Tribunal

"I can sing just any song," birit ni Janice. "I can dance, I can fly, and touch the rainbow in the sky."

Bata pa lang mahilig na kumanta si Janice. Idol na idol nya noon si Manilyn. Sayang na sayang lang ang pag-ibig ko. Feeling nya naisulat lahat ng kanta ni Mane sa buhay nya. Araw araw nagsasanay din sya sa pagkanta. Lumulublob din sya sa drum ng tubig para maenhance ang breathing nya.

Marami nang taon ang lumipas. Maraming singing contest ang dumaan ngunit di naman sya nakalahok. Dahil sa isang gabi ng takot ay di na muli sya umawit sa harap ng maraming tao.

August 25. Pista ng poong San Roque sa bayan nila. May peryahan at prusisyon at sayawang bayan. At may singing contest. First time ever na sumali sya. Kabado at excited. Dalawang buwan na sya nag-eensayo para sa kanyang number. Nagpagawa pa sya ng mixtape dahil magmemedley sya ng current idol nya na si Britney Spears.

Hindi lahat ng nasa plano ay umaayon sa pagkakataon. Nasa stage na sya at nakasalang ang casette nya nang biglang nagkabuhol buhol ang tape dahil siguro sa chipangga ang pagkatapos nito. Tumugtog ng pabaligtad ang Hit Me Baby One More Time. Alam na nyang mali ngunit the show must go on. Kinanta nya pa rin ito, in reverse. Dahil kabisado nya ang kanta side A, side B o backmasked man. Dahil dito naglabasan ang konserbatibong nakatatanda at tinawag syang kampon ni Satanas, "Oh my God ang anak ni Janice", at kung anu ano pang kademonyohang ibinintang sa kanya. Tumakbo sya paalis papuntang Maynila dala lamang ang kanyang damit at ang grand price na isang sako ng bigas at sampung de lata na naharbat nya on the way patakas. Adrenaline rush. Umabot pa sya ng Tiaong bago naibenta ang kalahating sako para lang may pamasahe sya paluwas.

That was before. Namasukan syang katulong sa may Pasay, lumipat sa factory, bago pa sya na nakapagtapos ng isang kurso sa kolehiyo. After oh so many years nawala na ang ingay ng nakaraan, ngunit ang tinig pawang bumubulong at tinatawag sya muli. "Tara lezz videoke," usig nito. Are you having fun yet?

"Come on Janice, alam ko naman gusto mo na kumanta," sabi ni Elena sa kanyang, lutang na sa walong bote ng Red Horse habang kinakalaykay ng jowa nitong si Berto ang mga dede nya.

"Pass ako jan. Di ako marunong kumanta."

"Puke mo green! Kanina ka pa sumesecond voice eh. Agawin mo na ang mic kay Samuel, naririndi na ako sa boses nya."

Sa totoo lang nakakarindi naman talaga. Madalas. Kasi minsan bumabagay naman kay Sam yung kanta. Sya yung taong ayaw paagaw ng mic. Kulang na lang ikadena na yung mic sa braso nya. Lahat yata ng kanta kung di sa kanya dapat kaduet daw sya. Kelan pa ba naging duet ang Top of the World? Eh yan yung song yan para lang mapakanta mo yung lola mo o yung manager na nonparticipative dahil kahit sino siguro kaya kantahin yan. Nakikieksena pa. Para syang si Sheryn Regis, eksenadora sa lahat ng songs.

"And now the end is near and so I face this final curtain." Ininput talaga nila yang kantang yan.  Di naman sa naniniwala akong may sinasapian pagpinapatugtog yan pero dahil si Samuel ang kumakanta ngayon na mejo nakakainis nang tatlong oras na sila nakikinig sa kanya. Baka mapatay ko talaga sya. Ano ba to concert nya sa Araneta?

Dating sila Janice at Samuel noon mga two years ago. Muntik na rin maging sila pero dahil alam nyang it's complicated ang office romance eh iniwasan nya ito. Gwapo naman si Sam kahit parang di sya naliligo ng ilang araw. Maangas ito, feeling nya lahat ng babae at bakla sa office may gusto sa kanya. Kaya ambitter kay Janice dahil sya lang ang nagmagandang chumoosy sa kanya. Ngayon binooking na yata ni Sam lahat ng may bet sa kanya para ipamukha kay Janice kung ano ang sinayang nya.

"Pati ba naman si Vanessa pinatulan nya? How pathetic!" bulong ni Janice kay Elena.

"I heard you gurl! Pathetic ka jan ang sabihin mo inggitera ka lang. Pero yes nilasap ko ang buo nyang pagkatao at ibinigay ko ang virginity ko teh. Mejo maamoy nga lang sya ano? Pero chuchoosy pa ba ako ang sarap ni kuya. I wanna try again pero dedmakels na ako sa lolo mo." hirit ni Vanessa. Dragonessa ang hitad, chubby chubbyhan pero di pa naman borderline obese II. Kung nagpakalalake lang sya at naggym siguro ng konti baka nabetan ko pa tong chinitong to. Kaso you can never really say 'sayang ka' sa kanya dahil she is enjoying and expressing herself.

"Virginity talaga puta ka? Sa taba mong yan I'm sure mahihirapan ipasok kahit Coke 1.5."

"Bruha ka talaga Elena ka! Dun nga kayo maglaspagan ni Berto sa balcony. At ikaw naman Janice wag ka na kasi magpanggap na di ka nasasaktan. You choose, you lose. Isip isip ka teh pag may time. Me, inenjoy ko lang ang moment. Eh ano ngayon kung pathetic ang tingin mo sakin gurl. Ok lang yon at least I took a risk and voila I think I'm preggy na!"

"It's not that nanghihinayang ako or what. Nakakainis talaga sya. Alam mo ba binubully nya ako? Everyday may nag-iiwan ng threat sa locker ko. Like I'm afraid."

"Ako'y di makakain, di rin makatulog buhat ng iyong lokohin. Kung ako'y muling iibig sana di maging katulad mo." Ayan na naman si Sam. Parinig mode, ginamit pa ang videoke. Ewan ko ba bakit naging sikat ang kantang yan. Ang awit parang may subliminal message na nagsasabihing tangkilikin nyo ako. Vote for me on MYX. Madepress ka. Magalak ka. O kung anu mang pakshett na mensahe ang nakapaloob sa kanya. Siguro subconsciously ikaw na rin ang mag-iinterpret nito kung yayapusin mo ang mga mensaheng ito.

"Bullying ba talaga gurl? Eh di dapat matagal ka na nagreklamo sa HR."

Araw-araw may 13 na post-its na nakadikit sa locker nya na may nakasulat na "IHATEYOU" ng 13 times din. Sulat kamay pa lang alam nyang si Sam yun. Nothing scary really dahil sanay naman na si Janice. At wala rin naman na syang nararamdamang feelings. Nung nagsabog kasi ng emosyon sa mundo nasa kweba sila Janice at Kristen Stewart. Pero minsan parang may kirot kapag may bumabahang memories.

Bumibisita sya sa simbahan ng poong San Roque. Si Samuel lang ang nag-ayang samahan sya dun. Nakakatakot baka may makakilala sa kanya ngunit inisip nyang kelangan nya magbalik doon at alamin kung ano mang pinsala ang nagawa ng huling beses na naroon sya. Lumikas ang pamilya nya din ng tatlong buwan ngunit bumalik din nang mapagtantong wala naman talagang gulo. Walang sumpa, tayo ang gumagawa ng mga sumpa, ng mga himala. All these years na nawalay sya sa pamilya nya iniisip na tinutugis sya ng nakaraan. Wala naman pala dapat ikatakot. At si Sam ang tumulong sa kanyang alamin to.

Ngunit di lahat ng nasa plano ay naaayon sa pagkakataon. Naging clingy at overprotective si Samuel at di gusto ni Janice na pinagbabawalan. Sa huli pinili nya ang kalayaan. I hate you, I hate you, I hate you ang huling nasabi ni Samuel nang paulit-ulit (mga 13 times sa pagkabilang nya) nung itinigil na nila ang kanilang exclusive dating. Sinasabi ng bibig nya hate ngunit nararamdaman ni Janice na sa loob ng puso nya love pa rin sya nito. Pinapakita lang nya sa lahat na matigas sya. Na galit sya. Ang mga post-its pawang twisted love letter sa kanya na nagmamakaawa. Sana ako na lang, sana ako na lang ulit.

"Oh si Janice naman!" sigaw ni Elena sabay input ng 86145.

"Di ako marunong kumanta!"

"Alam mo yan, Janice! Kahit sino alam yan."

Tumugtog na ang instrumental.

"So lately been wonderin who will be there to take my place. When I'm gone you'll need love to light the shadows of your face." modern anthem na yata to sa mga videokehan. Di nawawala sa uso. Safe song nga kasi madaling sundan ang tono. Naparoll eyes lang si Janice nang makita nyang sumasabay na naman si Sam. Parinig mode na naman to.

"Bruha ka marunong ka pala kumanta. Okay eto naman next."

Ano na naman tong pakana ni Elena? Oh my gosh tumutugtog na.

"I hear the ticking of the clock. I'm lying here the room's pitch dark. I wonder where you are tonight no answer on the telephone. And the night goes by so very slow oh I hope that it won't end though..." birit kung birit. Kontesera mode? At least di kaya sumabay ni Sam dito, na ngayon ay nakatitig na lang kay Janice.

"Pak! Panalo ka pala teh. May tinatago ka pala eh. Walang binuga si Sam oh. Laos ka pala eh!"

"Mga cheh kayo. I need to go."

"Aalis ka na agad? Encore! Encore!"

"CR lang ako."

"Samahan kita?"

"Wag na Vanessa. Baka maiskandalo pa ang CR. I can manage."

Naupo lang sya sa cubicle ng mga sampung minuto. Ipinasak ang iPod at full blast. Up Dharma Down ang nasa shuffle nya. "Makikinig ba ako sa aking isip na dati pa naman magulo o iindak na lamang sa tibok ng puso mo at aasahan ko na lamang bang di maaapakan ang aking mga paa. Pipikit na lamang at magsasayaw habang nanunuod ka." Nakakatawa na bawat salita sa mga kanta ay pawang relate na relate ka. Fuck this. Nagflush, nagsuklay at bumalik na sa videoke room.

"Akin ka na lang, iingatan ko ang puso mo. Akin ka na lang wala nang hihigit pa sayo." si Berto at Sam naman ang nagduduet. Nakita ko pa ang sulyap ni Sam habang sinasabi ang mga salita. Roll eyes. Can we just go home na.

"Eto na last song na tih. Alam ko favorite mo to."

"Okay fine para matapos na to let's just get on with the show."

Oh baby baby. Oh baby baby. Pakshett! How was I supposed to know that something wasn't right here. Parang muling nagbabalik ang takot ng nakaraan. My loneliness is killing me. Nagdidilim ang kanyang paningin. Umiikot ang kanyang mundo.

"It's Britney, bitch!"


____________________
Crosspost from Wattpad

Kashalahan at Kapuritahan

"Langit ka, lupa ako. Im-im-impernes!" sigaw ni Shenelyn sa dati nyang bexfriend. Nagsimula silang closest of friends sa squatter, I'm sorry I mean informal settlements, sa Tondo. Pero nang magkajowa na si Beckyjoy ng Mexican eh nag-iba na sya. Di na sila nagtatravel together with their tryke driver jowas.

Struggling silang highschool students a few years back. Ngayon tapos na ng cosmetology sa TESDA at kumikitang kabuhayan na sa pagmumuk-ap sa mga bertdeyan, kasal, libing, binyag, kumpil, any celebration just name it. Combo package pa naman sila. Ngayon solo flight na ang Shenelyn. Minsan hinahanap pa rin nya ang bruha nyang bexfriend na inuutusan nya magtuloy ng gagawin nya kapag biglaan nya kelangan sumideline ng extra serbis. Extra serbis I mean yah know massage, labada, tinda ng sedula, etc. Sa panahon ngayon extra serbis na ang bubuhay sayo dahil ang minimum wage pang maintenance na lang choz.

Single nga pala ngayon si Shen. "Maganda naman ako ahh. Kulang pa ba ang muk-ap ko today?" Well, hindi sya talaga maganda. Feelingera lang talaga. Ang totoo, si Shenelyn ay ipinanganak na Arsenio Junior sa isang sigang tatay. Mayroon syang labing isang ate, may anim pa na bunsong babae sa kanya bago pa sya nagkaroon ng isang kapatid na lalaki. Naniguro kasi si Arsenio Senior na madudugtungan ang lahi nila. Di nga sya nagkamali dahil kinse pa lang ay dalawa na agad nabuntis ng bunso nila. Minahal naman sya ng kanyang ama kahit sumuko na itong pilitin syang magpakalalake. Ayaw daw magbasketball eh, pangcheerdance daw sya. At least daw active lifestyle. Tinuring naman si Shen na prinsesa sa tahanan nila, bilang nag-iisa syang reyna. Yun mama nya na nasa Hong Kong nagdi-DH eh kay Shen pinapadala ang mga muk-ap. Kaya naging calling na nya ang maging parlorista. Di naman required na maganda ka kung muk-ap artist ka lang di ba? Pwede ka lang magmaganda.

Di na nagkajowa si Shen after nung last of the last of the finallest of the last breakup nila nung walangyang tryke driver. Abusive relationship kasi, akala kasi punching bag yung cheekbones nya. At ang makapal na lalaki feeling gwapo madami pang gurlprens. "Gwapo ka kuya? Katawan mo lang ang ginusto ko. Pagkatapos ko palamunin ka ng bistek at adobo at tapsilog araw araw habang ako nagkacup noodles at skyflakes lang, matapos ka bihisan ng Bench shirt at underwear habang ako nagtyatyaga sa ukay! Ito pa ba ang isusukli mo sakin?You are always remember you are just a only a hipon. Look to yourself! Look at!" Ohhh I forgot bumabalik pala ang Englishment syndrome nya pag mataas ang emotions nya. But she's struggling na. Uminom na sya ng cough syrup para gumaling sya. Mejo. Pramis! Gawa ng hiwalayang ito naging manhater na si Shenelyn. Yes, baklang manhater na sya. Tatanungin mo ako, is it real, is it real? Lahat possible sa ilalim ng bughaw na langit. Para lang yang washing machine with wifi, o mango sorbet served with bagoong, o pulitiko na di corrupt, akala mo di nag-eexist pero possible.

Isang araw sa Starbecks tumambay si Shen inaantay ang kliyente nya na may aatenang ballroom mamayang gabi. May extra money pa naman sya kaya naisip na bumili muna ng Mocha Frappe habang hinihintay si Mrs. Trona. Yung Venti para mas sushal tignan, tapos kakanawan na lang nya ng tubig after para tumagal. Naupo sa isang sulok malapit sa window para matanaw nya ang mga dumadaan. Sketch sketch sa tissue. FLAMES FLAMES pag may time.

"He loves me, he loves me not..."

"Well, well. Look who the cat drug-addct! What are you doing in my coffee shop? Teritoryo ko to!"

"Becky? Is that you I miss you!"

"Miss mo mukha mo!"

"Keep calm and YOLO! Ano ba ginawa ko sayong masama?"

"Wala naman, you're just like a basura to me. A dirty memory. At muntik mo lang naman agawin ang asawa ko!"

"Are we on the next page? Sino nga ba pinag-uusapan natin? Si Boy Kulot? Si George? Ohhh, si Ramon. I remember that boy but I don't remember the feeling. Well, if my memory search me well, una sya naging akin! Dahil I'm more beauty than you. Magaling ka lang umextra serbis. Aminin mo jan ka lang magaling!"

"I know right. San ka pa nakakuha ng jowang handang magluto, maglaba, magplantsa at magmasahe sayo? Ako lang! At wag ka, for free ito. All in the name of love. You can never be half the woman I'll ever be will be que sera sera!"

"Gaga ka! The problem with you is you are bargain selling yourself! I'm not that kinda gurl. I won't st... ano ba yun... yung lelevel sayo ganyan."

"Now now look who's talking."

"Who's there?"

"Hindi ito knock knock joke bobita! I'm talking about you idiota! Don't talk to me when your mouth is fool. Manong guard! I said, manong guard! Get this woman out of my building!"

Feelingera, hindi naman napalayas kay Shen eh di nga sya may-ari kahit ng isang kape sa coffee shop na yon. Bumili ka muna bago ka mag-angas sa babaeng may pulgas. Bumalik si Shen sa kanyang peace at nagmuni muni. How can someone so close, so sistery bigla na lang magbabago ng ganyan. Sabi nila love of money is the root of evil. Wala namang money sa garden of Eden pero bakit may demonyo na? Ang totoo ang temptasyon ay paligid ligid lang, kumukuha ng kanyang mga biktima.

"Di ko sisisihin si Becky kung nagbago na sya dahil mahirap din ang dinanas ng bruhang yan. Ang gusto lang nya ay makabawi sa malupit na mundo. And now I'm the bad gurl? Tulong kaya kami sa lahat. Sidekick ko sya sa telenovela ko, at sidekick nya ako," napaisip si Shen.

Mag-aalas sais na nang magtext si Mrs. Trona. Shett naibayad na pala nya sa kape ang pangload nya. "Mama, last lod ko na to. Lod mo muna ko bente, ibawas mo na lang sa bayad. On the way na ako,"  text nya kay Mrs. Trona. Bago umalis nagrefill uli si Shen ng water at sugar at cinammon sa frappe nya.


____________________
Crosspost from Wattpad.

Selfielibusterismo

"Selfie on a lazy Saturday!" tweet ni bex 1 year ago. May kalakip na piksur. Wrong spelling ba ito? Dahil first time ko lang talaga narinig ang salitang yun. May mangilan-ngilan din akong friends na mahilig kumuha ng pics ng sarili nila pero self-portrait ang term nila, which is self-explanatory naman para sa iyong self-confidence. Ewan ko kung dito ba natrim ang work na selfie. Self, self, self. Puro na lang self. Pero for the sake ng shorter syllabication, sige ipush na yan. Selfie. Pero wag ka, 2013 word of the year yan.

May mga taong magaling sumelfie dahil magaling umanggulo. Pag nagcheck ka ng pictures nila eh iisang style lang lahat. Overhead, duckface, kuha sa kanan. Hindi naman masama kung may "right angle" ka pero lagi mong tatandaan: ang tunay na ganda walang anggulo.

*Snap* Na-Glossy na, na-Sexy lips na, na-X Pro II pa! Upload sa Instagram. Nawalan na ang sense ng composition. Wehanongayon eh pwede naman icrop-plus-filter lahat ng pics ngayon eh. Nabalitaan mo yung nakipagdate sa Lipa tapos tumalon sa mall dahil iba yung itsura ng kadate nya sa tunay na buhay? Yes alam ko satire lang yun pero madami naniwala. Bakit mo iguglossy ang pics mo kung nung magsabog ng tagihawat sa mundo eh sinalo na lahat ng mukha mo? Ikakaganda mo ba ang makinis na skin sa pic? Nakakadagdag ng self-esteem pero pag humarap ka na sa kanila baka mapagkamalan ka pang poser. "Ako talaga yan, naeliminate lang ng flash yung mga blemishes ko." Ulolz! Ang tunay na ganda walang filter.

FRIEND1: Parang hindi ka man lang nagsuklay teh sa pic mo.

FRIEND2: Sorry naman friend, I just woke up and the sunlight was fantastic and I told myself I wanna get a selfie to capture the moment. Fresh naman ng skin ko jan, look!

FRIEND1: Magpaliwanag ka sa pagong na may care!

Thesis mo teh? Dahil ang tunay na ganda walang explanation.

Okay, so hindi naman ako nagmamalinis. Nagseselfie din ako. Those were the dark days choz urteh. Yeah araw araw may shot sa mirror ng CR. Eh bawal nga daw magselfie sa office. Eh kahit selfie sa bahay ko eh inookray lang ng mga friends. Pagbigyan nyo naman ang feeling GGSS ko. Eh walang support eh. So nagseselfie pa rin ng panakaw pero for personal consumption na lang. Wag lang sana mahack ang iCloud account ko choz.

Sa panahon ngayon, lahat na yata gusto gumanda. Ano na ba ang pamantayan ng ganda? Naging focus ang pagpapaputi hanggang sa malunod tayo sa glutathione. White is the new black ganyan? Parang lumalabas pag maitim ka panget ka o libagin o di naliligo o mukhang katulong. Hindi naman totoo ang mga ito. Remember yung Miss America na si Nina Davuluri, andaming racy comments sa kanya dahil hindi sya "white" na ineexpect siguro ng mga tao. Kesyo mukha daw syang terrorist at iba pang pakshett na comments. Ang nakakaawa, pati sa India mismo na origin ng parents nya eh di sya papasa sa pamantayan nila ng ganda: maputi. Ang tunay na ganda ay hindi dapat naaayon sa kulay.

Makati. Ayon sa TIME magazine, Makati ang selfiest city of the world. Nagtatala ng 258 selfiers sa bawat 100,000 katao, o 0.255%. Parang lumalabas ang bawat isang tao sa Makati may ikaapat ng isang bahagdan na chance na magseselfie every time. Para bang kung nasa opisina ka makakaramdam ka na lang ng urge na "ayy mamaya na yang report, selfie time muna." Mejo sick and weird, I know pero normal naman siguro na magselfie ka paminsan minsan. Wag mo lang gayahin yung ateng na nagselfie habang nasusunog yung mga barung barong sa tabi ng Makati Med. Lakas lang maka-Selina sa Mula sa Puso sa kabitchyhan. WAG TULARAN!!!

Anti-selfie bill. Narinig mo pa lang nagwawala ka na. Gaya ng milyun milyong mga Pilipino na nagreact agad at nagalit, nagwala, nagmura, nagtweet, at nagselfie dahil lang nabalitaan nilang papatawan na ng batas ang pagseselfie. Hindi pa muna nababasa ano ba ang nakapaloob sa bill na ito. Ayon sa principal author na si Misamis Oriental Rep. Rufus Rodriguez, ang panukalang ito ay naglalayong parusahan "any person who willfully intrudes into the personal privacy of another, without the consent of that person and with intent to gain or profit therefrom." Naalala ko bigla si Jennifer Lawrence. Sad. Or kahit si Paolo Bediones na lang, or si Wally Bayola. Intrusion din naman yun, hindi nila ginusto yun pero sinisira sila ng mga malilibog na mga tao. Like eewww. I've never seen any because that's like against my morals choz. Pero ayun na nga going back, dahil lang napagkamalang anti-selfie bill ang isang panukala--dahil lang namention ang pagkuha ng pictures at video--ay maibabasura na agad ito. Ayaw kasi natin na pinagbabawalan tayo.

Nasaan na yung mga selfie na pinagplanuhan muna bago nashoot. Hindi yung snap and post lang. Or stolen stolenan, tulug tulugan. Meron pa rin namang sining sa pagkuha ng selfie. Mahirap din kaya magselfie. Kaya naging mabenta ang monopod eh, to facilitate selfie-ing. Meron ba ganyang word? At please lang, kung nagpapicture ka sa iba, hindi na selfie yun. Self nga di ba? Otherie na yun. Meron ba ganyang word?

Ang selfie ay isang salamin sa iyo: an expression of yourself--your artistic side, your vain side. Kung madalian ka magselfie, lahat ng bagay sayo ay rushed. Ang selfie ay interpretasyon kung paano mo pinepresenta ang sarili mo sa publiko: natural ba, enhanced, o mema lang. Keep taking those selfies, baka makita mo nasaan ang natural na ganda mo. Ngunit laging tandaan: true beauty lies not in oneself, but in one's selflessness. #englishmopaparamapushangselfie


____________________
Crosspost from Wattpad.