Admit One

"Ticket for how many po?"

(Miss may nakikita ka ba na hindi ko nakikita?!) "One lang po." *Smile*

Recently ko lang nasubukan manood movie mag-isa. Feeling ko kasi isa sya sa mga activities na strictly for two or more persons only--gaya ng dinner, chess, scrabble, at sex. Although baka may magcontest sa mga examples ko, it's up to you how you will carry it.

Anyways, choosy rin kasi ako sa panonood ng pelikula. Di mo ako mapipilit kung ayoko tlga. Lalo na kung di ko alam yung movie tapos yayayain mo ako basta basta tapos sasabihin mo sakin "iGoogle mo na lang yan Unfriend." Ayy malamang sa malamang di ko papansinin yan. Iunfriend mo pa ako choz. 

Dapat kasi pag nagyayaya ka eh ibebenta mo na yung movie sa yayayain mo. Like: "lezz go make nood Overtime starring Richard Gutierrez and Lauren Young coz I'm like make tawa to the poster like it's so bad like I don't understand if they're like playing statues pretending to run or like paused mid-step like I don't know anymore lezz just see it friend it's like comedy I guezz." Kung detailed ang explanation mo ba mayaya mo pa ako. But I doubt it.

Preference. Lahat naman may gustong panooring genre. Di ka naman magpupunta sa sinehan para magsunog ng 200 bucks for like a trashy film. Masaya yan pag may friends ka para icritique slash okrayin ang film after. Pero unfortunately minsan wala kang time with friends kaya napag iiwanan ka na lang na nag-iisang tao sa mundo na di nakapanood ng latest summer blockbuster ng Marvel, Disney at Seiko films. Pero if you ask me, I like RomComs at Sci-Fi.

Anyways, ayun na nga dahil busy busyhan ako eh ako na lang ang di nakakapanood ng latest movies. Matagal ko pa naman pinlano na papanoorin ko sila sa opening day peri anyare. Nasa third week na yata ng airing bago ko pa mapanood. Masaya naman manood mag-isa. I'm seryas! May mga benefits pa nga eh.

Advantages ng panonood ng movie all by yourself

1. Choose your own. Di ka mapipilitan manood ng Sarah Geronimo movie dahil yan ang bet ng kasama mo. Kung di mo sila mapilit manood ng Spanish film eh kebs ka na don. At least you can watch what you want. Comprende?

2. In your own time. Kung gusto mo next month pa, go lang. Less takilya. Less stress sa pakikipag-unahan, pakikipagsiksikan, pakikipagbalyahan, pakikipagsingitan at pakikipagpilahan para lang manood ng latest Harry Potter film kahit pa on it's fourty-second week na syang pinapalabas.

3. On schedule. Makakapili ka ng gusto mong timeslot hindi yung puro na lang last full show para lang magmeet ang scheds ng kasabay mo supposedly manood. Or kung di mo lang tlga trip mapanood ang Lupang Hinirang ng GMA Films sa mga sinehan. Pwede ka pumasok ng mas maaga para di ka maghabol sa oras. Makakapanood ka pa ng trailers and/or advertisement ng floorwax o dyaryo o condo bago magstart ang movie.

4. Sit anywhere. Para sa mga reserved seating moviehouses, kahit pa jampacked yung movie na papanoorin mo, makakasiksik ka sa nag-iisang slot na ayaw kunin ng magjowang nauna sayo bumili ng ticket. Akala siguro nila walang kukuha ng seat na yan. Pwes, tatabihan ko kayo. Wag na wag lang kayo magPDA sa harap ko. Well, nasa gilid naman eh so kebs lang sa peripheral vision ko choz.

Para sa mga free seating cinemas naman, gumora ka na dun sa upuan na awkward tabihan ng mga strangers. Bihira lang, kung wala man, ang magbabalak tumabi sayo. Kasi mapapaisip sila kung may katabi ka na hinihintay lang dumating.

Make sure lang na nasa rated GP na sinehan ka. Eh kung nasa Recto ka manonood ng sine eh mejo kabahan ka na pag may tumabi sayo na nag-aalok ng laman. Longganisa ganyan, skinless. Choz. Wag kang umarte, alam ko ginusto mo rin yan.

5. Focus. More focused ka sa eksena, sa cinematography, sa lighting, sa musical score. Feeling mo critique ka na. Rumoroger Ebert eh ang pinapanood mo lang naman eh Star Cinema. Yun nga lang wala ka makausap pag may gusto ka iside comment sa outfit ni Meryl Streep or sa fake accent ni Leonardo di Caprio.

Watching movies alone doesn't mean you're unhappy and lonely. Minsan kelangan din natin mapag-isa para iabsorb ang mga movies na to. Minsan kasi nawawala na yung emotions na inaalok ng isang pelikula dahil mas napagtuunan mo yung ibang bagay gaya ng jokes ng kasama mo, yung magjowang naglalaplapan sa tabi mo, o yung dala mong popcorn. Wala namang masama na manood ka kasama ng friends or loved ones. Pero aminin mo, nadidilute ang attention mo. Multitask multitask din pag kaya mo. Pero mas ok kung movie lang, movie lang talaga. Pagfood lang, food lang. Pagfriends lang, friends lang. Pag action, action!


____________________
Photo by Joe Loong via Flickr.

Frappin mo Mukha mo!

Hindi ko naiisip na magpalibre ng Frappe sa ngayon. Kung kaya ko naman bumili eh bakit pa ako mang-iistress ng iba na gastusan ako. Saka di naman talaga ako mahilig sa Frappe, parang pinasushal lang na shake. Who knows balang araw nanlilimos ako ng pang 3-in-1 ko pero sa ngayon wala sya sa hierarchy of needs ko.

Nagsimula ang nagpupuyos at nagpapalpitate kong damdamin sa isang favor. I have this friend na mahilig mag-ask ng favor. Ok, pagbigyan dahil small favorsss lang naman. Minsan matagal ang gap, minsan dumadalas. Fine. Ako naman mabait na pinagbibigyan. Ang kaso nagdedefault sya madalas sa promises nya. Inferness naman minsan eh inooffset naman nya ng earlier para lang di halatang laging late. It's ok naman siguro a few hours or days. Pero minsan parang kasalanan ko pa dahil di ko daw inacknowledge na inextend nya sa next cutoff na lang. Ok, fine.

The other day nanghingi na naman sya ng favor. At kahit marami ako personal na expenses eh tatanggihan ko na sana. 

"Sige na, please! Ititreat kita ng Starbucks." 

Ako pa talaga ang inofferan ng ganyan?! Nasabi ko tuloy na sa halagang yan eh kayang kaya ko itreat ang sarili ko ng sangkatutak pa ng Starbucks. Pero pushy si friend. Ok fine pagbigyan ulit. Hindi dahil uhaw ako sa kape.

Earlier than due date eh naibalik naman nya ang promise. Minus the kape. Di ko na finollowup. Baka kasi minenos na nya dahil nga maaga nga sya nakapagdeliver. Pero a promise is a promise, and a drawing is a drawing. Fine.

A little less than a week. Another favor na naman. Lesser naman this time. Well madali naman pagbigyan pero sinubukan ko sya. 

"Eh hindi mo pa nga naibigay yung Starbucks mo eh."

Inabot ko rin naman yung favor nya not expecting any kape. Sanay na ako sa mga drawing. Nagmessage na lang ulit sya the day after ng promised date. Ako pa ang pinapapunta sa pwesto nya. Dedma. Kinabukasan pa ulit ako nakadaan sa area nya. Inabot na nya ang promise nya. Pero nanghihingi ng fifty pesos. In addition sa promise may kalakip na PhP220. Pambili ko daw ng venti frappe. Binigyan ko sya ng fifty at nagthank you.

Now, di naman ako magsusulat anything about this kung ok lang ako. I'm not. Naiinis ako hindi dahil di nya ako ibinili ng frappe. Sabi ko nga, kaya kong ibili ang sarili ko nun. Hindi ako nanlilimos ng kape sa kanya. It's the thought that counts. And a PhP 170 bill is not well thought of. Kahit ano naman na ibigay sayo na pinag-isipan muna you'd feel special. Kahit Yakult lang go ako. I didn't ask you to buy me coffee. You offered that. 

Tapos sasabihin mo busy ka, eto 170 bumili ka ng frappe mo. Parang sinampal ako. Parang ganito lang yan: eto piso, maghanap ka ng kausap mo. MagFrappe ka din kaya para magising ka.