Choz lang. Ngayon lang ulit ako bumalik sa pagsusulat. Namiss ko ba? Siguro. Hindi ko na nga matandaan: paano nga ba ulit ito? Parang reset lang. Round 1 start.
Nasan ba ako sa loob ng mahigit tatlong buwan? Hinahanap ang sarili. Choz, wala nga ako panahong makabuo ng walong oras na tulog eh. If this is what you call a sign of aging... tigil tigilan mo ko. Magwawalis pa ako ng bakuran later.
Choz. Napansin ko lang andami kong choz sa sinusulat ko. Nawawalan ng sinseridad. Napapabuckle ako sa katotohanan eh. Yung tipong sasabihin mo "I love you" biglang sabi agad ng "joke lang" baka di ka na pansinin tapos iunfriend ka at iblock/delete sa lahat ng social networks. Hypothetical situation lang yan. Choz.
Bakit nga di ako nagsusulat? Feeling busy sa buhay. Pero parang di naman umikot ang gulong. Ganern pa rin. Mas mabuti pa nga siguro kahit patweet tweet lang eh nagshare ako, nagrelease ganyan. Kaso nanatili akong tahimik. Nagsarili ganyan.
Isa pa, walang wala ako. Walang Calliope para gumabay at uminspire. Walang Tinkerbell para lumikha ng imahinasyon. Walang creative Hi-C. Tagtuyot. Drier than the Sahara. Mas dry pa sa skin ni mommy D. So ano na isusulat ko? Eto nga walang direksyon. Wala na masyadong proofreading. Mema lang. Me mablog lang.
Gusto ko lang magsulat ngayon kahit mejo dinudugo na kakaisip ng isusulat. Gusto ko lang ipaalam sa kung sino mang madarapa sa blog na to na buhay pa ako. Care ba nila? Care ko rin sa kanila. Choz. I care for you ser, like a Carebear cares.
Hanggang dito na lang... muna....
___________________
Photo by Moyan Brenn via Flickr. https://flic.kr/p/a4Whit
